W naszej kulturze coraz większą popularnością cieszy się ruch zwiększania świadomości konsumenckiej. Coraz więcej z nas przed zakupem zaczyna analizować skład, jakość, czy miejsce produkcji towaru. Kiedy natomiast potrzebujemy wykonać badania, przeważnie, nie zastanawiając się długo, udajemy się do najbliższego laboratorium. Nie na wszystkie czynniki związane z badaniem będziemy mieli wpływ, jest jednak kilka sposobów, by stać się bardziej świadomym konsumentem usług medycznych.
Nigdy nie lubiłam chodzić po lekarzach, ale kiedy mój stan zdrowia postawił pod znakiem zapytania moje życie zawodowe zrozumiałam, że jest to nieuniknione. Pierwsza wizyta nie zapowiadała tragedii, która miała nadejść. Kilka podstawowych badań, kilka wyników na granicy normy, ale może to one powodują, że tak źle się czuję? Co tam, nie mam czasu do stracenia, muszę za chwilę wracać do pracy, więc ochoczo zażywam żelazo, hormony tarczycy, tabletki na alergię, witaminę B12, C i co tam jeszcze innego zdrowego podejdzie mi pod palce.
Kryteria te są często stosowane w diagnostyce i badaniach naukowych. Diagnozę CFS powinno poprzedzać wykluczenie innych chorób: somatycznych i psychicznych, w celu zidentyfikowania wykluczających bądź towarzyszących stanów chorobowych.
Ciężko wymienić wszystkie choroby, które mogą objawiać się przewlekłym zmęczeniem. Nawet wysoko wykwalifikowany lekarz nie byłby w stanie wymienić wszystkich – ta wiedza jest po prostu zbyt obszerna (inną sprawą jest przekonanie lekarza, że wszystko wie 😉 ). Jeśli zmęczenie nie ustępuje, a nasza jakość życia zaczyna drastycznie spadać, szukamy pomocy u lekarza. Przeważnie, jeśli wcześniej my albo ktoś z naszych bliskich nie miał złych doświadczeń ze służbą zdrowia, zakładamy, że szybko otrzymamy diagnozę i rozwiążemy nasze problemy.
W przypadku głębokiego zmęczenia, którego nie możemy uzasadnić żadnym badaniem laboratoryjnym, czy zdiagnozowaną chorobą, lekarz przekieruje nas do psychiatry. O ile brzmi to bardzo rozsądnie (warto przecież wykluczyć psychiczne podłoże problemów), napisałabym na drzwiach większości psychiatrów „Uciekaj! To pułapka!”.
Encefalopatia mialgiczna jest nabytą chorobą neurologiczną przebiegającą z wielosystemowymi dysfunkcjami. Charakteryzuje się dysfunkcjami układu nerwowego, odpornościowego i hormonalnego, zaburzeniami w komórkowym metabolizmie energetycznym i w transporcie jonowym. Chociaż objawy dynamicznie oddziałują na siebie, zmieniają się i nasilają pod wypływem konkretnych przyczyn, zostały pogrupowane według regionów patofizjologii, aby zapewnić ogólny pogląd.
W związku z tym, że nie został jeszcze odkryty powszechnie akceptowany biomarker mogący ujawnić występowanie ME/CFS, diagnostyka opiera się głównie na spełnieniu kryteriów i wykluczeniu innych stanów chorobowych o podobnej symptomatyce. Pacjenci zgłaszają wiele podobnych, ale też i różnych objawów, więc ustalenie, które symptomy mają większą wartość diagnostyczną jest trudnym zadaniem. Na przestrzeni czasu wiele grup badaczy zajmowało się opracowaniem kryteriów ME/CFS. Poniżej przedstawiam wybrane kryteria diagnostyczne wraz z artykułami pomocnymi w procesie wykluczania innych chorób.
